اصغر شرفی: المپیک را با سفر توریستی اشتباه گرفتند / به زور قهوه و چایی که نمی شود در المپیک مدال گرفت!

اصغر شرفی، مربی اسبق تیم ملی با ابراز نارضایتی از نتایج کاروان ورزش ایران در المپیک 2020 توکیو گفت؛ دلم برای این بچه های ورزشکار می سوزد. اشک هایی که آنها می ریزند، بیشتر به خاطر ضعف مدیریت ورزش ماست که نمی تواند به درستی برنامه ریزی کند تا ورزشکار با آماده سازی درست به المپیک برود و در بالاترین سطح کیفی و بازدهی خودش ظاهر شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

..

اصغر شرفی را همه به رک بودن و صریح حرف زدن می شناسند. ملی پوش اسبق فوتبال ایران که حضور در المپیک را به عنوان بازیکن و مربی تجربه کرده و در جام جهانی 1978 آرژانتین هم به عنوان مربی کنار حشمت مهاجرانی روی نیمکت تیم ملی نشسته بود، این روزها در خانه به تماشای عملکرد ورزشکاران ایران در المپیک نشسته است...

 به گزارش طرفداری، با اصغر شرفی تماس گرفتیم تا در پروژه تیم منتخب قرن فوتبال ایران میزبان این مربی و ملی پوش قدیمی باشیم. قرار تیم منتخب با شرفی برای هفته بعد گذاشته شد اما در این میان، این چهره سرشناس ورزش ایران درباره المپیک حرف هایی زد که مرورش خالی از لطف نیست.

حرف های مدیران بیشتر از ناکامی ورزشکاران حال مردم را خراب می کند!

اصغر شرفی که این روزها مثل هر ایرانی عاشق ورزش دیگری چشم به میدان المپیک دوخته، گفت:

دروغ نیست اگر بگویم الان دل و دماغ حرف زدن ندارم. تلاش این ورزشکاران را که در المپیک می بینم واقعا نارحت می شوم اما از آن ناراحت کننده تر حرف هایی است که می شنوم. ورزشکار وزنه بردار ما در بالای سر بردن وزنه ناموفق بوده، آن وقت می آیند در توجیه ناکامی اش می گویند او در تمرین از این وزنه ای که انداخت هم ده بیست کیلو بیشتر می زد و یا می گویند از دو هفته پیش شروع کرده بود این وزنه ها را بالای سر می برد. این حرف ها حال آدم را خراب تر می کند. ورزشکار باید در المپیک بهترین رکوردش را بزند. یعنی باید برای او طوری برنامه ریزی شود که در روز مسابقه المپیک در بالاترین شرایط آرمانی باشد و بهترین رکوردش را ثبت کند. حالا شاید با آن رکورد قهرمان نشود و اصلا مدال هم نگیرد ولی نتیجه ای که می گیرد باید بهترین نتیجه اش در قیاس با نتایج قبلی خودش باشد. نه این که در تمرین ده بیست کیلو بیشتر وزنه بزند. اگر ورزشکاری در المپیک از عملکرد قبلی خودش ضعیف تر باشد و نمره یا رتبه یا رکورد پایین تری ثبت کند، یک بخش مربوط به ورزشکار است که افت کرده و بخش دیگرش مربوط به مدیر است که نتوانسته درست برنامه ریزی کند تا ورزشکار بهترین نتیجه اش را در المپیک بگیرد.

این المپیک من را یاد دوران مدرسه انداخت

اصغر شرفی تاکید کرد:

وقتی می گویند ورزشکار از 20 روز پیش در شرایط خوبی قرار داشت، بی اختیار یاد دوران مدرسه می افتم که ما شب امتحان تازه درس می خواندیم. البته من به لطف مربی و استاد بزرگی مثل حسن آقا حبیبی همیشه وقتی به ثلث آخر می رسیدم درس می خواندم چون حسن آقا آن موقع فوتبال را ممنوع می کرد و می گفت درس در اولویت است اما خوب یادم می آید خیلی از بچه ها بودند که تازه شب امتحان می خواستند درس بخوانند و به زور قهوه و چای تا صبح بیدار می ماندند و موقع امتحان خواب شان می برد. حالا حکایت ورزشکار ماست. به جای آن که از چند ماه قبل در بهترین شرایط باشد، بیست روز مانده به مسابقه تازه به او فشار می آوریم که رکورد بزند و نتیجه اش این می شود که در روز مسابقه انرژی ندارد و یا با اولین لغزش که می تواند حاصل استرس یا هر عامل بیرونی دیگری باشد، با اتلاف انرژی روبرو می شود و از دور رقابت کنار می رود. مگر المپیک شب امتحان است که با قهوه و چای بیدار بمانیم و مدال بگیریم؟

برنامه ریزی بلد نیستید و اشک ورزشکار را در می آورید

اصغر شرفی ادامه داد:

این بچه ها را باید از 4 سال قبل برای المپیک آماده می کردید. از همین امروز باید بچه های مستعد را برای المپیک بعدی در پاریس آماده کنید نه 20 روز مانده به مسابقات. همین اشتباه را می کنید و برنامه ریزی بلد نیستید که جوان ایرانی می رود در المپیک و اشک می ریزد و به جای آن که ملت را خوشحال کند، باعث سرخوردگی ورزشدوستان می شود. متاسفانه برخی آقایان المپیک را با سفر توریستی اشتباه گرفته اند و نگاه شان به المپیک مثل گشت و گذار است. من المپیک را تجربه کرده ام. قبول دارم حضور در المپیک به اندازه کافی مهم است و همین که ورزشکاری یا یک تیم ورزشی سهمیه ورودی المپیک را کسب می کند، کارش با ارزش بوده، ما هم نمی گوییم هر 65 قهرمان ما که رفته اند با مدال برگردند اما آنها باید طوری تمرین می کردند که بهترین نتیجه شان را در المپیک بگیرند. حالا این بهترین نتیجه شاید در بسیاری از رشته ها منجر به دریافت مدال نشود ولی همین که ورزشکار نسبت به عملکرد قبلی خودش بهتر باشد، موفق بوده است. حالا شما نگاه کنید در این المپیک آیا ما چنین وضعی داشتیم؟ ورزشکاری که در تمرین 10 تا 20 کیلو بیشتر وزنه می زده، در المپیک اوت می کند. این دیگر مشکل برنامه ریزی و آماده سازی است. قبول کنید این کاره نیستید و اجازه بدهید آنهایی که کارشان ورزش است و تخصص این کار را دارند، در ورزش کار کنند.

شغلم فوتبال بود اما علاقه ام کشتی است!

اصغر شرفی که از دوستداران کشتی است، درباره عملکرد کشتی گیران در المپیک گفت: 

امیدوارم بچه های کشتی آزاد دل مردم را شاد کنند و این جوان فرنگی کار هم که به فینال رفته، طلا بگیرد. در این چند روز در خانه نشسته ام و کشتی تماشا می کنم. با ناکامی هر کدام از بچه ها واقعا حالم گرفته می شود. خیلی دلم می خواست این بچه ها مدال می گرفتند و پاداش این مدال ها را می گرفتند و وضع زندگی شان را ارتقا می دادند. من شغلم در ورزش فوتبال بود اما علاقه ام به کشتی است. وقتی نوجوان بودم قصد داشتم کشتی گیر شوم و حتی یک مدت تمرین هم کردم اما حسن آقا حبیبی که مربی من بود، اجازه نداد به کشتی بروم و گفت تو با این جثه به درد کشتی نمی خوری و در فوتبال موفق تر می شوی. البته درست هم تشخیص داده بود و من فوتبال را ادامه دادم ولی همچنان عاشق کشتی هستم. امیدوارم حسن یزدانی و کشتی گیران دیگری که باید روی تشک بروند، در بهترین شرایط باشند و بهترین نتیجه ممکن را برای خودشان رقم بزنند.

ژاپنی ها با دست به توپ ضربه می زدند، بچه های ما توپ به دست شان می خورد!

اصغر شرفی در خاتمه درباره والیبال هم به طرفداری گفت:

دلم برای والیبال هم خیلی سوخت. این بچه ها حیف شدند. یادش به خیر از دوران نوجوانی کنار فوتبال، والیبال هم بازی می کردیم چون هزینه ای نداشت. یک طناب می بستیم و برای زدن توپ، می پریدیم. یادم هست به ما یاد داده بودند تک پا بپریم و جفت پا پایین بیاییم. مربیان ما می گفتند این شکلی یک ثانیه بیشتر روی هوا می مانید و در همان یک ثانیه خیلی کارها می شد کرد. در فوتبال هم همین بود. وقتی با یک پا میپری، به بالاترین نقطه جهش که رسیدی، پای دوم را هم با پای اول برابر می کنی و ضربه سر را می زنی. در این حالت، این تو هستی که با سر به توپ ضربه می زنی نه این که توپ به سرت بخورد و تغییر مسیر بدهد. ما مربیانی داشتیم که از نوجوانی اینها را به ما یاد می دادند. من بازی ایران و ژاپن را که تماشا کردم، دیدم ژاپنی ها این را رعایت می کنند. آنها برتری قد نسبت به ما نداشتند، اما در دفاع روی تور فقط توپ به دست شان نمی خورد که تغییر مسیر بدهد، با همان یک ثانیه مکثی که روی هوا می کردند، آنها به توپ ضربه می زدند و تعیین می کردند توپ کجا فرود بیاید. این هم به دلیل همان درست پریدن است. این که با یک پا بلند می شوند و با هر دو پا پایین می آیند. این را باید در همان سنین پایین به ورزشکار یاد بدهی تا عادت کند و ملکه ذهنش شود و در ناخودآگاهش قرار بگیرد. بچه های ما زحمت می کشیدند، جانانه هم بازی می کردند ولی در دفاع توپ به دست شان می خورد و یک بار توی زمین فرود می آمد و ده بار بیرون زمین چون اصولی به آنها پریدن را آموزش نداده ایم.

 از اصغر شرفی قول گرفتیم در طرفداری میزبان ایشان باشیم و در بخش خاطره بازی، مفصل تر درباره ورزش حرف بزنیم...

اخبار داغ 

این زن با لباس خاص بدن نما در المپیک جنجال کرد + عکس جواد زرینچه در طرفداری: افتخار می کنم عروسی ام را هم در خانه تیمسار خسروانی گرفتم سعید معروف راهی آمریکا شد قرعه کشی اوزان ۵۷ و ۸۶ کیلوگرم کشتی آزاد برگزار شد/ یزدانی و‌ تیلور شاید در فینال له پاریسین مدعی شد؛ قرارداد ام باپه با پاریس قطعا تمدید نخواهد شد ژرژ مندس و ادامه تماس ها با پاری سن ژرمن در مورد پیوستن رونالدو

منبع: طرفداری

کلیدواژه: بهترین نتیجه برنامه ریزی بچه ها اصغر شرفی حرف ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۱۶۱۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مورینیو: رد پیشنهاد تیم ملی پرتغال به خاطر رُم اشتباه بود

آقای خاص اعتراف کرد که تصمیمش برای رد پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی فوتبال پرتغال به خاطرماندن در رُم اشتباه بوده است. - اخبار ورزشی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، ژوزه مورینیو که در زمان مربیگری‌اش در تیم رُم به پیشنهاد فدراسیون فوتبال پرتغال برای جانشینی فرناندو سانتوس در تیم ملی فوتبال پرتغال پس از جام جهانی 2022، پاسخ منفی داد و در نهایت هم روبرتو مارتینس سرمربی این تیم شد؛ از اینکه در آن زمان این پیشنهاد را رد کرده، پشیمان است.

آقای خاص در گفت‌گو با کانال یوتیوب «EA Sports»، درباره دوران حضورش در رُم گفت: دو فینالی که با رُم (لیگ اروپا و لیگ کنفرانس) داشتیم، سخت‌ترین فینال‌ها برای رسیدن بود. شاید قهرمانی با منچستریونایتد در لیگ اروپا هم خیلی سخت بود، چون هر دوی آنها تیم‌هایی بودند که وقتی من سرمربی‌شان شدم، در شرایط بسیار سختی قرار داشتند.

وی افزود: برخی از مربیان شاید باهوش‌تر باشند، بنابرین تیم مناسب با شرایط ایده‌آل را برای رسیدن به موفقیت انتخاب می‌کنند. من اما باید همیشه کار کنم، احساس کنم که دارم کاری انجام می‌دهم و به کسی کمک می‌کنم. من چالش‌ها را دوست دارم، حتی اگر گاهی اوقات آنها ناعادلانه باشند، چون نمی‌توان از من انتظار داشت که جام‌ها را ببرم، وقتی تیم من قوی‌ترین تیم میدان نیست.

سرمربی پیشین تیم‌های رئال مادرید، چلسی، اینتر و منچستریونایتد در پاسخ به این پرسش که «دوست دارید سرمربی کدام تیم ملی شوید؟» اظهار داشت: طبیعی است که تیم ملی پرتغال. من پیش از این دو بار این شانس را داشتم که هدایت این تیم را برعهده بگیرم اما آنها در زمان مناسب سراغ من نیامدند.

خاطره مورینیو از تنها باری که گریست و رونالدو را تنها نگذاشت

مورینیو ادامه داد: وقتی آخرین پیشنهاد فدراسیون فوتبال پرتغال را نپذیرفتم، احساساتی شدم، چون تصمیم گرفتم در رُم بمانم و فکر می‌کنم اشتباه کردم، به این خاطر که اکنون پرتغال تیمی فوق‌العاده دارد. پرتغال در حال حاضر یکی از بهترین‌ تیم‌های ملی است و بین پنج تیم برتر جای دارد. من این را می‌دانستم اما ارتباط خوبی با رُم و هوادارانش داشتم، بنابرین نمی‌خواستم چنین تصمیمی بگیرم.

آقای خاص در پایان خاطرنشان کرد: فرصت سرمربیگری تیم ملی پرتغال دو بار برایم پیش آمد اما فکر می‌کنم فرصت سومی نیز پیش خواهد آمد و من از آن استفاده خواهم کرد. به امید اینکه نسلی که در اختیارم قرار خواهد گرفت به اندازه نسل فعلی پرتغال قوی باشد.

انتهای پیام/